Projekt <malavida: moRgan & veriKami>, realizowany od ponad trzech lat, to efekt fascynującego spotkania i wyjątkowej więzi pomiędzy dwójką osób - moRgan i veriKami. Na projekt ten składają się wielkoformatowe fotografie cyfrowe (7 w formacie 125x170cm, i dwie - odpowiednio w formacie: 250x250cm oraz 191x250cm), filmy oraz animacje. Na wystawie prezentowane będą obrazy fotograficzne, wykonywane aparatem o matrycy 34mln pikseli, zbudowane z 70-80 warstw.
"Mala vida" to zarówno tytuł jednej z piosnek zespołu Manu Chao, jak i wyrażenie, które oznacza "złe życie". "Złe życie", jak napisała moRgan, to "życie bez stabilnej pozycji oraz bezpieczeństwa socjalnego". To również życie "z ryzykiem i bólem". Życie "pełne barw, a jednocześnie odwagi", "z dystansem do norm i standardów".
<malavida> to jedna z najbardziej ambitnych w sztukach wizualnych prób zapisu współczesnego kulturowego doświadczenia. I jedna z najbardziej ambitnych, również na poziomie zastosowania najnowszych technologii i estetyki, prób jego wizualizacji. Doświadczenia, które jest w równej mierze unikalne i wyjątkowe, jak i uniwersalne i powszechne.
<malavida> to studium płci, jej różnorodnych uwarunkowań oraz jej i ich roli w kształtowaniu własnej tożsamości. MoRgan, w powszechnym i najbardziej potocznym rozumieniu, jest kobietą. veriKami również jest kobietą. Ale na podstawie czego można stwierdzić, kim są? Na podstawie kariotypu? Na podstawie drugo- czy też może trzeciorzędnych cech płciowych? A może na podstawie psychiki lub mentalności? Lub na podstawie tego, jak się ubierają? Czy też może na podstawie testów psychologicznych lub psychiatrycznych? A może na podstawie ustalenia sądu, że jedno z nich rzeczywiście jest kobietą, i tym samym zwolnione z bycia "mężczyzną"?
<malavida> to opowieść o spotkaniu kobiety z mężczyzną, który mężczyzną nie jest i który podczas 'sex reassignment therapy' - 'terapii dostosowania znamion płci do płci przeżywanej psychicznie' - przechodzi transformację w kobietę. Opowieść o spotkaniu, podczas którego dokonuje się, także dzięki wiedzy i technologii, proces dojrzewania obydwu kobiet do swojej własnej płciowości.
To również afirmacja życia, nowego życia, całej jego "zjawiskowości" i jego piękna. Świętowanie spełnionych i zrealizowanych pragnień i marzeń, po okresie osaczenia i opuszczenia oraz różnych wykluczeń i dyskryminacji, we wszelkich możliwych formach, od obyczajowych, poprzez zawodowe, po społeczne i kulturowe (żeby wymienić tylko niektóre), związanych z transpłciowością. Radość ze spotkania i, jak przy narodzinach, z narodzin nowego i pięknego człowieka.
moRgan_Barbara Konopka należy do pierwszego pokolenia polskich artystek-cyberfeministek. Jednym z jej najbardziej fascynujących i wizjonerskich, i jednocześnie jednym z najbardziej pionierskich cyberfeministycznych projektów, nad którym artystka pracowała w latach 2002-2004 z Wydziałem Elektroniki Politechniki Warszawskiej, był projekt pt. Mental_Slide - projekt wykrywacza kłamstw do internetowych komunikatorów.
moRgan jest również filmowcem, który ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną w Łodzi. W latach 1990-tych uczestniczyła aktywnie w rozwoju sztuki ruchomego obrazu. Do najbardziej znanych jej filmów, często nagradzanych na festiwalach filmowych za granicą, należą Interferencje z 1985 roku, Salve Nostardamus (1990), Animus XII (1990), Kaprysy i wariacje na tematy własne (1993-94), Binary Notes (1998), Hibernating Chips (1999) oraz Alice & Aibo (2003).
W całej swojej twórczości artystycznej, jak również w prezentowanym projekcie, artystka podejmuje złożoną problematykę transformacji, jakiej podlegają ciało i tożsamość w obliczu rewolucji informacyjnej związanej z gwałtownym rozwojem nauki (eugenika, modyfikacje genetyczne, chirurgia estetyczna, operacji zmiany płci) oraz technologii cyfrowych i telekomunikacyjnych.
Artystka bada nie tyle naturę ludzką, lecz cechy człowieka współczesnego, które ujawniają się dopiero na skutek zanurzenia i aktywności w środowisku elektronicznym. Wiele uwagi poświęca wieloaspektowej analizie zmediatyzowanej komunikacji i fenomenu teleobecności, jako ważnej platformy personalnego rozwoju i uczestnictwa w świecie.
Sponsorzy: Profilab, Samsung
Patronat medialny: Gazeta Wyborcza
